اتمام بازسازی ۱۰۵۳ واحد دامی زلزله زده میانه و سراب

ایسنا/آذربایجان شرقی رئیس جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی از تکمیل روند بازسازی ۱۰۵۳ اماکن دامی در مناطق سراب و میانه خبر داد.

اکبر فتحی روز پنجشنبه در جلسه ستاد پیشگیری، هماهنگی و فرماندهی عملیات پاسخ به بحران در محل سالن جلسات فرمانداری میانه، اظهار کرد: پس از وقوع زلزله سراب و میانه، در مصوبه هیئت دولت برای جهاد کشاورزی تکلیفی وجود نداشت و اولویت بنیاد مسکن نیز تکمیل واحدهای مسکونی بود اما از تیرماه امسال  برای این‌که بازسازی اماکن دامی پا به پای واحدهای مسکونی پیش رود، جهاد کشاورزی اعلام آمادگی کرد و تشکیل پرونده داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش ایسنا، وی افزود: بازسازی اماکن دامی تا تیرماه تنها ۱۲ درصد پیشرفت داشت ولی پس از آن و با ورود جهاد کشاورزی، با سرعت خوبی پیش رفت و اکنون ۵۵ درصد از اماکن دامی تسهیلات دریافت کرده‌اند.

وی از پیشرفت فیزیکی ۸۰ درصدی بازسازی اماکن دامی زلزله زده میانه و سراب خبر داد و ادامه داد: تاکنون ۸۴۳ واحد دامی پیشرفت ۶۰ الی ۷۰ درصدی داشته و ۱۰۳ واحد دیگر نیز به دلیل عدم استقبال صاحبان اماکن تنها نزدیک به ۱۰ درصد پیشرفت کرده‌اند.

فتحی در خصوص دلیل آمار پایین اختصاص تسهیلات اماکن دامی، اظهار کرد: سایر منابع بانکی برای روستاییان زلزله زده‌ای که با بانک‌ها قرارداد عقد کرده‌اند، تاکنون آزادسازی نشده و عدم پرداخت کمک بلاعوض پنج میلیون تومانی منجر به کاهش آمار پرداخت تسهیلات اماکن دامی شده است.

وی افزود: اگر در هفته آتی کمک بلاعوض ۵ میلیون تومانی برای بازسازی اماکن دامی به زلزله زدگان پرداخت شود، کشاورزان با وجود افزایش قیمت مصالحی چون سیمان و میلگرد، می‌توانند اماکن دامی خود را تکمیل کنند.

وی با تاکید بر تسریع در پرداخت کمک بلاعوض ۵ میلیون تومانی به زلزله زدگان، متذکر شد: سهمیه میلگرد و سیمان فقط برای واحدهای مسکونی اختصاص یافته و اماکن دامی از این حیث بی نصیب مانده‌اند و صاحبان اماکن دامی مجبور هستند تا با قیمت آزاد و بدون سهمیه خریداری کنند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی شهرستانها بازسازی اماکن دامی جهاد کشاورزی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۰۱۲۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مادری که عمرش را پای معلم شدن دختر ناشنوایش گذاشته است

ایسنا/آذربایجان شرقی مانند تمام مادران ایرانی با اصالت و وقار بر روی صندلی نشسته و از آن روزهای نه چندان دور می‌گوید، از روزگاری که امکانات در شهرستان به قدری کم بود که او مجبور بود سوسن را برای ادامه تحصیل به تهران بفرستد و قطار، آخر هر هفته چشم به راه او بود تا مادر را برای دیدن فرزند به تهران ببرد.

تا مقصد چشم به راه بود و دل نگران سوسن، اما حسی از درون، این اطمینان را به او می داد که آن‌ها می‌توانند از پس این همه سختی بربیایند. پشت معلم ناشنوای مدرسه استثنائی شهرستان میانه، مادری با اراده پولادین و فداکار است که الان گرد سپیدی بر موهایش نشسته و با لبخندی از سر رضایت، دخترش را در لباس حرفه مقدس معلمی به تماشا نشسته است.

خانم شهین سرچمی، هر چند خود معلمی نیست که بر سر کلاس درس تدریس کند؛ اما از این جهت به سوژه خبری گزارش ما تبدیل شده است که مادری را در حق سوسن، تمام کرده و درسی از جنس ایثار داده تا دخترش بتواند امروز در مدرسه استثنائی ایثار میانه، تدریس کند، مدرسه‌ای که سوسن، زمانی پشت نیمکت‌هایش نشسته و درس خوانده بود، امروز محل کار او است.

خانم سرچمی از امکانات محدود آن زمان می‌گوید که سبب شده تا سوسن نتواند بیشتر از کلاس پنجم درس بخواند و مادر بعد از آن، تصمیم گرفته تا به هر زحمتی که شده دختر ناشنوایش را به مدرسه‌ای شبانه روزی در تهران بفرستد و رنج دوری را به جان بخرد، او می‌گوید: هر هفته دست پر و با چیزهایی که لازم داشت و خریده بودم، به دیدنش می‌رفتم و در کنارش بودم، صبح سوار قطار می‌شدم و می‌رفتم تا احساس تنهایی نکند و عصر به میانه برمی‌گشتم. در تمامی جلسات شرکت می‌کردم تا با کمک هم جلو برویم.

نباید در برابر ناشنوایی زانو می‌زدیم، نترسیدم، حتی یک لحظه هم به ذهنم خطور نکرد که سوسن از بقیه بچه‌ها چیزی کم دارد و از ته قلبم باور داشتم که معلولیت و نشنیدن، دلیلی بر محدودیت نیست و دختر من هم می‌تواند مثل بچه‌های دیگر موفق شود و هر کاری که آن‌ها انجام می‌دهند را انجام دهد.

در ادامه سوسن رضالو روی صندلی مصاحبه می‌نشیند و حرف می‌زند و با لب‌خوانی و کمی دقت تا حدودی متوجه صحبت‌هایش می‌شویم، اما همکارش حرف‌هایش را به طور کامل ترجمه می‌کند و می‌گوید: به شغلش خیلی علاقه‌مند است و از اینکه توانسته به اینجا برسد، احساس خوشحالی می‌کند. او هم مانند اغلب معلمان دیگر به ویژه در مقطع ابتدائی، اهل نشستن و در جا زدن نیست و تمام ساعت درسی را سر پا در ایستاده و در حال تدریس مفهوم ضرب و رفع اشکال از دانش‌آموزان است.

شاید تصادفی نیست که دانش‌آموز دیروز با مادری فداکار و پشتکاری مثال‌زدنی، امروز در مدرسه‌ای تدریس می‌کند که ویژه دانش‌آموزان استثنائی بوده و به نام مدرسه "ایثار" نامگذاری شده است و شاید این اولین باری باشد که عنوان یک مدرسه با جنس کار یک معلم انقدر به هم بیایند.

همکاران خانم رضالو از او و محاسن اخلاقی و دوستی صمیمانه او با بچه‌ها می‌گویند: این همکارمان نه تنها معلم که دوست و مشاور بچه‌هه هم بوده و بسیار با مسئولیت و وظیفه‌شناس است.

آقای نجفی، مدیر مدرسه استثنائی ایثار میانه هم با ابراز رضایت از خانم رضالو در طول ۲۰ سال خدمتش در مدرسه می‌گوید: پشتکار و اراده ایشان، زبانزد است و خانم رضالو الگوی خوبی برای کسانی است که با برخی نقص‌ها زندگی می‌کنند و آن را محدودیت می‌شمارند.

در ادامه دانش‌آموزان نیز از تلاش‌ها و زحمات خانم سوسن رضالو قدردانی می‌کنند؛ خانم رضالو علاوه بر تدریس، دیوارهای مدرسه و سالن و کلاس‌ها را نیز با طرح‌هایی جالب و کودکانه رنگ‌آمیزی کرده و جذابیت دو چندانی به محیط مدرسه بخشیده‌ است که از همان بدو ورود به حیاط مدرسه توجه مخاطب را به خود جلب می‌کند و جمله‌ای بر سر در مدرسه نوشته شده است که می‌تواند حسن ختام گزارش و جمله‌ای انگیزه‌بخش به تمام کسانی باشد که با معلولیت زندگی می‌کنند: معلولیت، ناتوانی نیست.

انتهای پیام